Paviljoen Sterrebos was het perfecte restaurant voor mijn eerste post-lockdown en corona-proof eetafspraak. Een verborgen parel in Groningen. Te goed verstopt, want ik had er nog nooit van gehoord. Vorige week kreeg ik een uitnodiging om er te gaan eten. Na de prachtige food foto’s op Instagram te hebben bewonderd, nam ik de uitnodiging graag aan. Daar heb ik geen moment spijt van gehad!
Genieten van wat de omgeving te bieden heeft
Paviljoen Sterrebos bevindt zich in het zuiden van Groningen; niet ver verwijderd van het centrum. Het ligt bij een uniek stuk natuur; het Sterrebos. Perfect voor als je even een wandeling wilt maken na jouw lunch of diner. Een stadstuin met vijver omringt het restaurant. Een levendige omgeving. Tijdens het heerlijke diner zagen we ook mensen wandelen en hardlopen. Verder is het uitzicht op het DUO ‘cruiseschip’ zeer indrukwekkend. Tijdens het eten word je omgeven door natuur en cultuur; graag zoals ik het zie.
Meer dan eten alleen
Bij binnenkomst werden we hartelijk ontvangen en na corona gerelateerde vragen te hebben beantwoord en onze handen te hebben gedesinfecteerd, werden we begeleid naar een ruime tafel – wegens het weer was eten op het terras wat onhandig– met uitzicht op de tuin en het cruiseschip. We werden gelijk getrakteerd op een heerlijke huisgemaakte ijsthee; de opmaak alleen zorgde al voor een zomerse sfeer.
Het interieur was licht en ruimtelijk en de focus lag op de natuur: veel groene planten, natuurlijke tinten en prachtige houten tafels. De sfeer was gemoedelijk en ontspannen. Een gevoel van rust.
Onze host van de avond was Hidde. De service die we van hem ontvingen was uitermate goed; veel verstand over en kennis van wijn en spijs. Verder was hij was ook spontaan en gezellig. Net dat beetje extra, wat de restaurantbeleving afmaakt.
Verwennen van de zintuigen
Het eten reflecteerde de ambiance van Paviljoen Sterrebos; niet alleen werden de smaakpapillen verwend, de gerechten waren ook een lust voor het oog! We werden getrakteerd op een verrassingsmenu van de chef. Elk van de vier gangen werd gekenmerkt door elementen die elkaar de ruimte gaven en complementeerden. Een diversiteit aan ingrediënten en smaken die de zintuigen prikkelden.
Het voorgerecht bestond uit rauwe makreel, met daarbij lavendel en vijf bereidingen van tomaat. Verse vis zoals het hoort te zijn; puur, simpel, maar smaakvol. De verschillende bereidingen van tomaat complementeerden het gerecht zonder het te overheersen. Voor wat pit en contrast in zowel smaak als consistentie, was het krokantje van tomaat perfect. De wijn die het gerecht geheel afmaakte was de fijne frisse Riesling Bestheim Royan de Lune uit 2015.
Balans
Een loempia van langoustine liggend op een bedje van tartaar van lichtgerookte witte asperge en omringd door witte asperge-kokosschuim. Een gebalanceerd tussengerecht. Ook hier waren de elementen goed op elkaar afgespeeld; het zachte van het schuim met het krokante van de loempia. De intense smaak van de langoustine met het subtiele van de kokos. Ik ben dol op kokos, dus dit gerecht viel alleen daarom al in goede aarde. Een enigszins zure, doch frisse Les Jeantels Picpoul de Pinet zette de smaakpapillen weer op scherp.
Puur en (h)eerlijk
Dat een hoofdgerecht niet altijd uit ingewikkelde en exotische ingrediënten hoeft te bestaan om heerlijk te zijn, bewijst Paviljoen Sterrebos. Een met romige cantharellenschuim overgoten sukade op een bedje van groene asperges met zoete aardappel was met recht een van de sterren van de avond. Het vlees was perfect gegaard, het randje ‘vet’ gaf het een extra dimensie. Het smolt in de mond. De asperges vulden de sukade goed aan zonder dat beide hun pure smaak verloren. De geroosterde en enigszins rokerige zoete aardappel gaf een ‘kick’ aan het gerecht. Niet alleen met betrekking tot de smaak, maar ook qua consistentie: krokante buitenkant met een zachte en romige inhoud. Bij dit gerecht kregen we dit keer twee lekkere rode wijnen, omdat ik de eerste wat te vol en zwaar vond qua smaak; Buitenverwachting Meifort 2017 en Boschendal 1685 2016.
Zoet einde
Last, maar zeer zeker niet least. Het dessert. Dadelcake en hazelnoot, in Frangelico gemarineerde dadels, merengue, gel en gelei van rozen met karamelijs. Dit allemaal op een karamel van gecondenseerd melk. Bij de eerste hap sloot ik mijn ogen; wat een heerlijke cake! Daarna verrast door de frisheid van de rozengelei. Het lichtzoete karamelijs was heerlijk in combinatie met de intens gemarineerde dadels. Een perfecte afsluiter van het diner. Ik had al aangegeven dat ik qua wijn een moscato zeer kon waarderen. Hidde stelde mij dan ook zeker niet teleur toen hij met de Ca’du Sindic Moscato d’Asti aan kwam zetten. Lichtelijk bruisend en niet te zoet; perfect!
Na een heerlijke kop cappuccino was het weer tijd om huiswaarts te gaan. Voldaan en onder de indruk van de heerlijke gerechten met bijpassende wijnen, maakten we nog even gebruik van de kans om rond te lopen in de stadstuin. Paviljoen Sterrebos is een verborgen parel die het verdient om ontdekt te worden. Het is een oase van rust in de drukke stad. We komen met plezier weer terug voor lunch of diner.
Paviljoen Sterrebos
Helperzoom 3b
Groningen