There you have it. De grote bekentenis: ik ben een Onefitter. Waarom is dat een prestatie? Omdat ik altijd de grootste sporthater ever was…
Excuustruus
Jarenlang verschool ik me achter het excuus dat creatief en sportief in mijn geval niet samen ging. Dat ik liever deed aan herseninspanning dan aan lichamelijke inspanning. De ware reden is dat ik voor een strak figuur niet hoefde te sporten (kwestie van goed genenpakket) en dat mijn dagelijkse beweging voortkwam uit lopen en fietsen. Wat door artsen overigens vaak wordt bestempeld als de beste en meest blessure-vrije lichamelijke beweging. Echter is het sinds ik voor mezelf werk en ik een bepaalde leeftijdscategorie heb aangestipt (waar ik liever over zwijg ;)) onmogelijk om het ooit zo strakke en weinig onderhoudsbehoevende lijf intact te houden. Werk aan de winkel dus.
Wispelturig
Alle sportschool-aanbiedingen die mij na elk begin van een nieuw jaar om de oren vlogen heb ik altijd aan me voorbij laten gaan want ik ben ook nog eens wispelturig als het op sporten aankomt. Het idee om steeds dezelfde sportschool vanbinnen te zien en beperkt te zijn door de aldaar aangeboden lessen…boring! Hoe chill is het als je ‘s ochtends wakker wordt en denkt: hé, zal ik vandaag eens gaan boksen? Of na een lange werkdag je hoofd leeg kunt maken met een Yin yoga sessie? Comes in: Onefit. En nee, ik ben hier geen promoverhaal voor Onefit aan het houden, ik ben gewoon enthousiast over het feit dat ik kan sporten waar en wanneer ik wil. Door meerdere dingen uit te proberen kom je er makkelijker achter wat je wel en niet ligt. Zo heb ik in mijn nog korte bestaan als Onefitter kunnen concluderen dat er best wat pit in mag zitten (daar kom ik misschien nog op terug na een Tabata-les…) en dat m’n dansmoves nog niet zo ‘on point’ waren als ik hoopte. Volgens leraar Levi volstrekt normaal maar m’n ego liep alsnog een deuk op.
Goede gewoonte
Enfin, wat ik ooit dacht dat nooit zou gebeuren: ik begin sporten daadwerkelijk leuk te vinden. Nu is het zaak dat ik het op z’n minst een 3x-per-week- routine wordt. Om de fun factor te verhogen heb ik een stash oude leggings het predikaat sportwaardig meegegeven en betrap ik mezelf erop dat ik niet meer met een boog om de afdeling sportkleding heen loop (ok, ok, de athleisure trend is hier ook mede-schuldig aan) en maak ik een lekker pre-yoga ontbijt voor mezelf klaar. Meer daarover in een volgend artikel. Ik moet rennen. Want ik heb toen ik wakker werd besloten straks een Vinyasa Flow les te pakken. Gewoon omdat het kan.
Als jij ook denkt hier blij van te worden of omdat je wilt aanschouwen hoe ik mezelf tijdens de volgende Move & Groove les voor paal zet heb ik alsnog een kortingscode voor je. Sharing is caring, weet je.