Game of Thrones en de nieuwe Robin Hood en Star Wars film hebben allen één ding gemeen: ze zijn opgenomen in en rond Dubrovnik, de gefortificeerde Kroatische havenstad aan de Adriatische Zee. Met zoveel Hollywood spektakel vond onze Lukas het hoog tijd eens een kijkje te nemen in de historische stad.
Na een half uur rijden vanaf het vliegveld kom ik aan bij de ingang van de historische stad. De rit zelf is een feestje op zich, want de weg loopt op een steile klif langs de Adriatische Zee. Dit zorgt voor prachtige vergezichten, helemaal wanneer de zon in de zee schittert. De stad met haar monotone kleurtonen is ook oogverblindend, maar redelijk ingesteld op toeristen. Verwacht geen shopping walhalla aan te treffen, veel meer dan souvenirs zul je in Dubrovnik niet vinden. Ik besluit de drukke “winkelstraat” dan ook over te slaan en direct een wandeling over de stadsmuren te maken.
Deze eerste wandeling zorgt voor een brede grijns op mijn gezicht. Als Game of Thrones binge watcher van het eerste uur herken ik direct de kleine baai naast de stad waar Myrcella haar ouders uitzwaait wanneer ze vertrekt naar Dorme. En de straten waarin Cercei poedeltjenaakt haar walk of shame ten aanzien van de hele stad loopt. Dubrovnik is de locatie waar scènes in Kings Landing worden opgenomen. Er zijn diverse Game of Thrones tours te volgen, maar die sla ik over. Het is namelijk hoog tijd voor een van mijn volgende passies: food!
Ik lunch op het rooftopterras van restaurant Proto in een van de kleine zijstraatjes in Old Town. “This is thé hotspot for locals!” weet mijn flamboyante lunchdate Sandra mij te vertellen. In het Engels, want mijn Kroatisch is wat roestig. Het restaurant heeft een Michelin aanbeveling op haar naam staan en staat bekend om haar perfecte visbereiding. Terwijl ik geniet van een gegrilde zeebaars met bloemkoolmousse en spinazie vertelt Sandra mij over de Zuid-Kroatische keuken. “Gelegen aan de Adriatische Zee is Dubrovniks specialiteit uiteraard vers gevangen seafood: overal vind je de frisse octopussalade die kenmerkend is voor Dubrovnik. Een van onze andere specialiteiten is Buzara, een heerlijk geurende schaal met mosseltjes in tomatensaus. De regio kent een mediterrane keuken en je proeft hier de lekkerste gnocchi en risotto. Extra trots zijn we op onze zwarte risotto die gekleurd is met inkt van de inktvis.” Op aanraden van Sandra sluit ik onze lunch af met rožata, een mierzoet, maar heerlijk traditioneel dessert dat lijkt op custardpudding met caramelsaus, Yummie!
Nadat ik afscheid heb genomen van Sandra stap ik op de boot naar het eiland Lokrum. Het eiland herbergt onder andere een botanische tuin, een Benedictijns klooster en een meertje dat zo zout is dat je je in de dode zee waant. Lokrum wordt grappig genoeg enkel bewoond door konijnen en pauwen. Omgeven worden door deze mooie vogels (het zijn er veel!) voelt wonderbaarlijk decadent en levert veel Instagram-waardige plaatjes op. Op het geluid van de pauwen na heerst er een serene rust over het eiland, en vanuit een vervallen fort op het hoogste punt van Lokrum kijk ik uit op de prachtige oude kuststad met haar zandkleurige muren en knaloranje daken. Yes! Een nieuw stukje hemel op aarde gevonden!
Ik verblijf die nacht in het Pucic Palace, een barok boutique hotel met heerlijk klassiek kitscherige inrichting. Het hotel is in trek bij menig bezoeker uit Hollywood, zo hebben Jamie Fox en Eve Hewson hier geslapen tijden hun opnames voor de nieuwe Robin Hood film die volgend jaar uitkomt. Na zo’n lange dag ziet het bed er erg uitnodigend uit, maar ik ga eerst eens genieten van een goed glas wijn in de volgens Tripadvisor razend populaire hotspot D’Vino.
De wijnbar is inderdaad druk bezocht, maar niet storend. Onder het genot van lokale kazen en gedroogde ham en uiteraard meer dan één glas Kroatische wijn geniet ik van de gezellige sfeer. In een lichte roes van al het moois dat ik vandaag heb gezien – oké, en van de wijn – val ik in mijn opzichtige hotelkamer in een diepe slaap, lekker!
De stad ontvluchten
De volgende dag wurm ik me met enige moeite tussen de toeristen die zich gewapend met selfie-sticks bij een fontein verzamelen. Bij diezelfde fontein ontmoet ik Sanja, een Kroatische die tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog in 1991 naar Nederland is gevlucht. Ze vertelt me dat hoewel de stad zodanig is gerenoveerd dat de oorlog er niet meer zichtbaar is, er veel emotionele littekens in de harten van de Kroaten zijn achtergebleven. Gelukkig is er na de oorlog veel hoop ontstaan. Het is deze hoop die de stad Dubrovnik heeft heropgebouwd en nu zorgt voor een florerende toeristeneconomie.
Die hoop en drang naar wederopbouw is ook terug te zien in de Komarna regio, waar de jongste wijngaarden van Kroatië liggen. De regio lijkt onaangetast door toerisme en is werkelijk waar prachtig. Ik heb afgesproken met de Stimac familie op hun wine estate met spectaculair uitzicht op de zee. Met een klein aantal andere pionierende, jonge wijnmakers zijn zij in 2008 het avontuur begonnen om de regio te veranderen in een wijnparadijs, en met succes! De heuvels zijn stijl en krijgen de hele dag zon. Dit maakt het productieproces van de wijn moeilijker (de druiven worden ‘s nachts geplukt om de fermentatie niet te starten), maar de smaak des te unieker. Houd je van een goed glas wijn en ben je in de buurt? Bezoek dan zeker de Rizman winery in Komarna voor een bijzondere proeverij!
Een ander culinair uitstapje voor als je de drukte van de stad wilt ontvluchten is het vissersdorpje Mali Ston waar ik kort stop op de terugweg naar Dubrovnik. Het dorpje staat bekend om haar oesters, en geloof me, die zijn goed!
Mijn avontuur in Dubrovnik beëindig ik met een diner bij Lady Pi-Pi (de naam verwijst naar het standbeeld dat voor de deur staat en een wijdbeens urinerende vrouw uitbeeldt) en een klassiek concert in de Fransiscuskerk. Het barbecue-restaurant heeft alleen een dakterras en is daarom gesloten wanneer het regent. De gerechten worden in een buitenoven bereid en de heerlijke geuren komen je al van ver tegemoet. Ik vind rooftop restaurants als deze te gek en geniet naast het heerlijke eten (octopussalade en buzara) van een prachtig uitzicht op de stad en zee.
Op uitnodiging van het Dubrovnik Tourist Board bezoek ik daarna een concert van het Dubrovacki Simfonijski Orkestar met als special guest de schijnbaar beroemde pianist Aljoša Jurinić. Hij speelt zoals beloofd de sterren van de hemel en in de kerk met haar glas in loodramen en muurschilderingen die de lijdensweg van Christus afbeelden, geniet ik in dit Paasweekend na van al het moois en lekkers dat deze stad met mij heeft gedeeld. Dubrovnik, culturele en culinaire parel aan de Adriatische Zee, tot weerziens!
Met speciale dank aan het Kroatisch Verkeersbureau in samenwerking met het Dubrovnik Tourist Board en het Dubrovnik Region Tourist Board.
Wees de eerste om te reageren