Een donkere wereld gevuld met chaos, kunst en magie op festival Noorderzon

Groningen en omgeving kijkt elk jaar halsreikend uit naar de laatste twee weken van augustus. Dan is het weer tijd voor Noorderzon Performing Arts Festival Groningen, oftewel Noorderzon. Tijdens deze dagen staan prikkelende en creatieve podiumkunsten centraal in het Noorderplantsoen en de diverse DownTown locaties. Zoals al werd genoemd, is Noorderzon het meest ‘Groningste zomerfestival’ van ons land. Ook dit jaar bezocht ik een mix van uitdagende, innovatieve en provocerende optredens die niet alleen vermaken, maar ook tot nadenken zetten.

Explosie van beweging

Met als thema “Een open blik op een donkere wereld” opent Bruno Beltrão met zijn hiphopdansvoorstelling Inoah het festival. In de koude kermistent klettert de regen op het dak, totdat dit wordt overstemd door het intense dansgeweld en zware bastonen van het Braziliaanse straatleven uit de speakers. Draaiend, rollend, springend…de dansers van Grupo de Rua vechten tegen de opgelegde beperkingen en grenzen op het schaars belichte podium. De botsing van de warmte van de lichamen en de lage temperatuur in de tent zorgt voor een prachtig visueel effect; de dansers worden omringd door, wat het lijkt, rook.

Dansen met geesten

Tegenwoordig kan een zelfrespecterend festival niet meer zonder digitale hoogstandjes. Mirages & Miracles van Adrien Mondot en Claire Bardainne nemen je mee in de wereld van Virtual Reality. Zo wek je zelf, met het behulp van een iPad, figuurtjes tot leven die over de levensechte tentoongestelde stenen springen, kun je een bal van helderwitte pixels laten doen wat je wilt en bevind je je in een ruimte met dansende ‘geesten’ die je uitdagen tot een dance off. Een perfecte combinatie van kunst meets technologie.

Rebelse Ierse volksdanser

Na een korte introductie in het ‘wat en hoe’ in de wereld van de traditionele Ierse volksdans, begint Colin Dunne met het ontmantelen van deze tradities. De Ierse dans uitvoeren op ondansbare muziek. Met behulp van de muziek van de Ierse, en baanbrekende, vioolspeler Tommie Potts, krijgt Dunne het toch voor elkaar. De energie van de ‘rebel’ is aanstekelijk en je betrapt jezelf erop mee te tappen op te tonen van de muziek. De low key belichting zorgt voor een intieme ambiance. Net als de sfeer waarin Tommy Potts het liefst optrad; in huiskamers.

Het circus is in de stad

Ouderwets vermaak; een trapeze die in de lucht hangt, de haast onmogelijke flexibiliteit van de acrobaten. Een dans van verleiding en dierlijk gedrag. Dit allemaal met tropische regenwoudgeluiden op de achtergrond. FAUNA hield het publiek in zijn macht. Verschillende ‘oeh’, ‘ahhh’ en ‘wat knap’ waren te horen in de tent. FAUNA nam de bezoekers mee op een wervelend en multidisciplinair jungleavontuur.

Vier generaties vrouwen

In United Fall’s Girl Song draait het om wat het betekend om vrouw te zijn, iemand te zijn. Dit wordt uitgebeeld door vier vrouwen die zich in verschillende levensfasen bevinden. Hoewel het technisch prima in elkaar stak, had ik soms het gevoel dat ik het verhaal miste. Het kan zijn dat mijn open blik enigszins was geblokkeerd door de duisternis die avond.

Tweestrijd

Van synchroon tot een strijd. De verhouding tot vrouw zijn. twee danseressen. Poedelnaakt en volledig gekleed. Deel van het geheel. In Split spat de dynamiek van het toneel. Waar je eerst word gegrepen door de soepel gelijkopgaande dansbewegingen, zorgt de steeds kleiner wordende bewegingsvrijheid van de dansers voor een fascinerend spel waar je niet van weg kunt kijken.

Magische chaos

Johan Wellton had dit jaar de primeur; hij was de eerste jongleur in de Romeo Tent van Noorderzon. Glitch is echter niet zomaar een show vol kunstjes. Het is een verhaal van en vol drama, chaos en wanhoop. Dit wordt allemaal begeleidt door trucs en kunstjes waar je u tegen zegt. Wanneer het allemaal op het hoogtepunt uiteenspat, gaat je hart naar hem uit. Echter, Glitch eindigt met een vrolijke noot; er gloeit hoop in de donkere wereld.

Kleurrijke slapstick

Wat te zeggen over Shaboom!? Het is een aaneenschakeling van sketches, verkleedpartijen, gieren en grollen, (halfnaakt) rennen over het podium en satire. Je hebt geen andere keuze dan te lachen. Dit kan zijn omdat het zo grappig is of omdat het zo ongelooflijk fout is. Camp. Het is zo’n show dat je over je heen moet laten komen. Het kleurrijke optreden is een die je niet snel zult vergeten. Is dit een goed of slecht teken? Om te oordelen moet je het zelf beleven.

Gelikte tragedie

De dansers van de Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club worden gerekend tot de beloften van dit jaar. Dat was zeker te merken. Het stuk dat werd uitgevoerd is gebaseerd op de film In Einem Jahr met 13 Monden. De donkere en tragische zoektocht van transseksueel Elvira wordt prachtig vertaald door de Poetic Disasters Club; zowel in toneel als dans. Deze afsluiter van het festival was een perfect voorbeeld van een open blik op een donkere wereld.

Foto’s: auteur

Geschreven door:

Wees de eerste om te reageren

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.