Het lijkt wel alsof de titel van de Food Feed met de week langer wordt, maar so be it. De nieuwsgierigheid moet er wel mee worden opgewekt natuurlijk. Iets later dan gepland (we zijn bijna geen avond thuis namelijk) en er zullen nog wat van onze food avonturen in andere posts worden samengevoegd, want wat hebben we onze buik weer vol gegeten! Lees je snel verder?
Een stukje Tel Aviv in de Pijp
Bar Fisk is de naam. Klinkt inderdaad Scandinavisch, (ik kreeg steeds associaties met Fiskebar in Antwerpen toen ik de naam hoorde) en toch is dit een stuk zuidelijker georiënteerd dan de Noorderlingen. Het is er wel losjes op gebaseerd in de trant van een visbar -Fisk is Zweeds voor ‘vis’ en er staan veel visgerechten op het menu- maar eigenlijk waan je je bij Bar Fisk in Tel Aviv. Een Israëlische chef die eerder in de keuken stond bij &Samhoud en een cocktailmenu samengesteld in samenwerking met Florian Stallinga beloofde wel wat. En of die belofte werd waar gemaakt! Ongeveer het hele menu (zowel qua eten als cocktails) kwam aan bod terwijl we gezellig met z’n allen zaten te keuvelen aan de bar met origineel visschubben-patroon. Nu maak je mij al blij met een goed klaargemaakt visje en ik kan je zeggen dat ik hier intens gelukkig van werd: tartaar van corvina met tabouleh en aubergine, ingelegde makreel met bloemkool, rucola en yoghurt tahini, calamari met bieten, crème fraîche en pecannoten, gegrilde sardines met chili dressing, rogvleugel met tomaat-paprika chutney en kikkererwten, en, de absolute topper: in de pan gebakken zeebrasem met spinazie, hangop en amandelen. Niet.normaal.lekker. Er staan ook een hele gegrilde zeebaars en rode poon op het menu die we nog niet geproefd hebben dus die pakken we een volgende keer mee. Want terug gaan we. En niet alleen voor de zalige visgerechten. De cocktails mogen er ook zijn met creatieve combinaties en even goed bedachte namen én presentatie. Zo werd de ‘Back to the Lab’ -een cocktail van citroenwodka, Poire Williams, peer, lavendel, yuzu en hibiscus- geserveerd in een kleine cocotte en kregen we de ‘Got Milk’ (Arak, Licor43 Orachata, Jajem jenever, volle melk, siroop, citroen, munt en rozenwater) in een visvormig flesje. Hoe leuk! Er is ook één dessert waar we nog van blijven dromen: een polenta sponge cake met sinaasappel, doordrenkt van een siroop van oranjebloesemwater, pistachenootjes en toefjes vanille mascarpone-room…iedereen die ‘m niet helemaal opat had pech want ik zat serieus op de loer voor de restjes. Dat zegt genoeg.
De bar met open keuken is het centrale punt van de zaak en bedoeld om gasten tot de late uurtjes te verwennen met de heerlijkheden op de kaart. Ideaal voor late eters (zoals ik) die eens iets anders willen dan een vette hap. Daarnaast krijg je ook nog lively entertainment zoals dat in Mediterrane oorden gaat: naarmate de avond vordert en de drank vloeit, zet de DJ het volume omhoog.
Bar Fisk
Eerste Sweelinckstraat 23
Amsterdam
Reserveren doe je hier.
Aanschuiven bij Alex
Zodra je de kans krijgt om aan te schuiven bij de chef’s table van Alex Haupt van Hoofdstad Brasserie kun je beter je plannen voor de rest van de dag afzeggen. Eten bij deze jonge Australische chef is een feest! Zijn ‘Alex Invites’ concept is voor dit seizoen alweer klaar maar het was dermate goed geslaagd dat je een kans moet pakken bij een volgende reeks te zijn. Haupt nodigt chef-vrienden van over de hele wereld uit om back to back met hem te koken dus het is ook elke keer weer verrassend. We waren eerder bij de sessie met Jeff Ramsay van Babe in Kuala Lumpur en deze keer was het de eer aan Nicolas Scheidt van La Buvette in Brussel. Op de kaart stonden om en om gerechten van Hoofdstad Brasserie en La Buvette en die sloten naadloos op elkaar aan. Zo genoten we van spelt crackers met spicy makreel rillettes, een combinatie van asperges, rabarber en Madeira, handgesneden steak tartare, kabeljauw in een saus van sake en zwarte knoflook, gegrild rompstuk van lam met zwezerik, lentegroenten en een jus van ansjovis en een onverwacht memorabel dessert van venkel. Jazeker, een dessert van groente. Niet te beschrijven hoe fantastisch dit smaakte. Friszoetig met een crunch…mmmm.
Alex? (*met puppy-ogen kijkend*) Wanneer mogen we weer??
Klik hier als je ook een keer wilt aanschuiven bij Alex.
Back to basic met Belvédère
Men neme het terras van het W en een voor de gelegenheid opgebouwde kas en plantenbakken vol met verse kruiden. Ter gelegenheid van de Perfect Serve bar shows die in de stad gaande waren en om de nieuwe ‘Relearn Natural’ campagne van Belvédère kracht bij te zetten, werd de joviale Brit en Director of Brand Education van het wodkamerk, Matthew Pommeroy, overgevlogen om ons te demonstreren hoe je deze wodka het meest ‘natuurlijk’ kunt nuttigen en ons van de verschillende Belvédère’s te laten proeven. Vervolgens mochten we zelf aan de haal met de ingrediënten om onze eigen Belvédère Spritz samen te stellen. Mijne was als volgt (zijdelings geïnspireerd op de Peach Spritz omdat ik houd van zoet en fruitig):
30 ml Belvédère
30 ml Semi Sweet Vermouth (Martini Bianco)
Fever Tree Elderflower tonic
Koolzuurhoudend water
1 vanillestokje
een handvol verse munt en citroenbasilicum
eetbare bloemen ter decoratie
ijsklonten
Bereiding:
Vul een Spritz-glas met het ijs, de wodka en de vermouth. Voeg er gelijke delen koolzuurhoudend water en de Fever Tree Elderflower tonic aan toe, de munt, de citroenbasilicum, en het vanillestokje (van tevoren iets kneuzen voor de smaak). Roer met een stirring spoon. Om er een gezellig moestuintje in je glas van te maken leg je er nog wat gele en paarse eetbare bloemen bovenop, et voilà! Cheers!
Beeld © The Digitalistas