Sinterklaas. Wie kent hem niet? Nou, buiten Nederland en Vlaanderen niet zoveel eigenlijk. Nu is het vandaag weer 5 december en vieren vooral kinderen de verjaardag van deze baardmans. Zelf heb ik meer met Kerst, dus Sinterklaas, daar doe ik eigenlijk weinig mee.
En toen kreeg ik een jute zak met cadeau’s opgestuurd waarin spul voor huishouden en badkamer. En los daarvan nog een chocolade alternatief op de chocoladeletter van Australian, en een zakje limited edition witte chocolade kruidnoten van Bolletje. Je begrijpt dat de twee laatsten mij het meest bekoren. Want eetbaar.
Aangezien het gros van mijn vriendenkring -waarvan een aantal met kids- zich volledig in het Sint-gedruis moeten storten omdat dit al jaren traditiegetrouw in stand wordt gehouden (maar ik stiekem weet dat ze liever met een wodka aan de bar van een kroeg zouden hangen) stel ik mij solidair op en ga vanavond ook in de jute zak naar cadeaus graaien, mij misselijk eten aan witte chocolade-pepernoten, en wellicht nog wat rijmkunst op papier zetten. Om die vervolgens -wederom uit solidair oogpunt- de groepsapp in te slingeren.
Morgen ben ik weer blij dat het voorbij is. Sinterklaas, wat was dat ook alweer? Ach, iets met een jute zak en cadeautjes.